срэбра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да серабра (у 1 знач.), напр. срэбраносны, срэбрападобны;

2) серабрысты, колеру серабра, напр. срэбралісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

серабро́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. серабро́
Р. серабра́
Д. серабру́
В. серабро́
Т. серабро́м
М. серабры́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сярэ́бранік², -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па серабрэнні рэчаў і чаканцы серабра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сярэ́браны, -ая, -ае.

1. Зроблены з серабра.

Сярэбраная лыжка.

2. Які змяшчае серабро.

Сярэбраная руда.

3. перан. Колерам або бляскам падобны да серабра.

С. іней.

4. Меладычна звонкі, высокага тону.

С. голас.

С. звон.

Сярэбранае вяселле — дзень дваццаціпяцігоддзя шлюбнага жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сярэбра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да серабра (у 1 знач.), напр.: сярэбразмяшчальны, сярэбраплавільны, сярэбрасвінцовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́серабрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Пакрыць слоем серабра; пасерабрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагераты́пія, ‑і, ж.

Даўнейшы спосаб фатаграфавання на металічную пласцінку, пакрытую слоем ёдзістага серабра.

[Ад імя фр. мастака Дагера і грэч. typos — адбітак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярэбраплаві́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выплаўкі серабра з руд. Сярэбраплавільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суса́ль, -і, ж. (спец.).

Тонкія пласцінкі, плёнкі з розных металаў (золата, серабра, медзі і інш.), якія служаць для дэкаратыўнага аздаблення якіх-н. вырабаў.

|| прым. суса́льны, -ая, -ае.

Сусальнае золата.

С. пернік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыянава́нне, -я, н. (спец.).

1. Насычэнне вугляродам і азотам паверхневага пласта стальных вырабаў для павышэння іх цвёрдасці.

2. Спосаб здабывання золата і серабра з руд шляхам растварэння іх у цыяністых растворах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)