се́птыма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. се́птыма
Р. се́птымы
Д. се́птыме
В. се́птыму
Т. се́птымай
се́птымаю
М. се́птыме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

се́птыма ж., муз. се́птима

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́птыма, ‑ы, ж.

У музыцы — сёмая ступень у дыятанічнай гаме. // Інтэрвал паміж першай і сёмай ступенню дыятанічнай гамы.

[Ад лац. septima — сёмая.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́птима муз. се́птыма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)