се́псіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. се́псіс
Р. се́псісу
Д. се́псісу
В. се́псіс
Т. се́псісам
М. се́псісе

Іншыя варыянты: сэ́псіс.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

се́псіс, -су м., мед. се́псис

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́псіс, ‑у, м.

Цяжкае інфекцыйнае захворванне, якое выклікаецца гніласнымі і гнаяроднымі мікробамі і іх таксінамі.

[Ад грэч. sēpsis — гніенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сэ́псіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сэ́псіс
Р. сэ́псісу
Д. сэ́псісу
В. сэ́псіс
Т. сэ́псісам
М. сэ́псісе

Іншыя варыянты: се́псіс.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

се́псис мед. се́псіс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)