сепараты́ўны, -ая, -ае (кніжн.).

Прасякнуты сепаратызмам.

Сепаратыўныя імкненні.

|| наз. сепараты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сепараты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сепараты́ўны сепараты́ўная сепараты́ўнае сепараты́ўныя
Р. сепараты́ўнага сепараты́ўнай
сепараты́ўнае		 сепараты́ўнага сепараты́ўных
Д. сепараты́ўнаму сепараты́ўнай сепараты́ўнаму сепараты́ўным
В. сепараты́ўны (неадуш.)
сепараты́ўнага (адуш.)		 сепараты́ўную сепараты́ўнае сепараты́ўныя (неадуш.)
сепараты́ўных (адуш.)
Т. сепараты́ўным сепараты́ўнай
сепараты́ўнаю		 сепараты́ўным сепараты́ўнымі
М. сепараты́ўным сепараты́ўнай сепараты́ўным сепараты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сепараты́ўны сепарати́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сепараты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які адзначаецца сепаратызмам, прасякнуты ім. Сепаратыўны настрой. Сепаратыўныя імкненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сепарати́вный сепараты́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)