сеньярэ́н-канве́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сеньярэ́н-канве́нт сеньярэ́н-канве́нты
Р. сеньярэ́н-канве́нта сеньярэ́н-канве́нтаў
Д. сеньярэ́н-канве́нту сеньярэ́н-канве́нтам
В. сеньярэ́н-канве́нт сеньярэ́н-канве́нты
Т. сеньярэ́н-канве́нтам сеньярэ́н-канве́нтамі
М. сеньярэ́н-канве́нце сеньярэ́н-канве́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сеньярэ́н-канве́нт м., полит., ист. сеньоре́н-конве́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сеньярэ́н-канве́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. У капіталістычных краінах — сход прадстаўнікоў дэлегацый, які склікаюць у час работы з’ездаў.

2. У парламентах капіталістычных краін — савет старэйшыя, у склад якога ўваходзяць лідэры палітычных партый.

[Ад лац. senior — старэйшы і conventus — сход.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)