се́нсар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
се́нсар |
се́нсары |
| Р. |
се́нсара |
се́нсараў |
| Д. |
се́нсару |
се́нсарам |
| В. |
се́нсар |
се́нсары |
| Т. |
се́нсарам |
се́нсарамі |
| М. |
се́нсары |
се́нсарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
се́нсар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Першасны вымяральны пераўтваральнік, датчык.
2. Адчувальны элемент.
|| прым. се́нсарны, -ая, -ае.
С. пераключальнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)