сена́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сена́тарскі сена́тарская сена́тарскае сена́тарскія
Р. сена́тарскага сена́тарскай
сена́тарскае		 сена́тарскага сена́тарскіх
Д. сена́тарскаму сена́тарскай сена́тарскаму сена́тарскім
В. сена́тарскі (неадуш.)
сена́тарскага (адуш.)		 сена́тарскую сена́тарскае сена́тарскія (неадуш.)
сена́тарскіх (адуш.)
Т. сена́тарскім сена́тарскай
сена́тарскаю		 сена́тарскім сена́тарскімі
М. сена́тарскім сена́тарскай сена́тарскім сена́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сена́тарскі сена́торский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сена́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сенатара, належыць яму. [Містэр Лаян] марыў ужо аб сенатарскім альбо кангрэсменаўскім крэсле, нават думаў часам над тым, як пачуваў бы ён сябе ў ролі губернатара. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сена́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Член сената.

|| прым. сена́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сена́торский сена́тарскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)