семяно́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
семяно́жка |
семяно́жкі |
| Р. |
семяно́жкі |
семяно́жак |
| Д. |
семяно́жцы |
семяно́жкам |
| В. |
семяно́жку |
семяно́жкі |
| Т. |
семяно́жкай
семяно́жкаю |
семяно́жкамі |
| М. |
семяно́жцы |
семяно́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
семяно́жка ж., бот. семяно́жка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
семяно́жка бот. семяно́жка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
семяно́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
Ніткападобны гучок, які прымацоўвае семя да сценкі плода.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)