се́мявы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. се́мявы се́мявая се́мявае се́мявыя
Р. се́мявага се́мявай
се́мявае		 се́мявага се́мявых
Д. се́мяваму се́мявай се́мяваму се́мявым
В. се́мявы (неадуш.)
се́мявага (адуш.)		 се́мявую се́мявае се́мявыя (неадуш.)
се́мявых (адуш.)
Т. се́мявым се́мявай
се́мяваю		 се́мявым се́мявымі
М. се́мявым се́мявай се́мявым се́мявых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

се́мявы анат., физиол. семенно́й;

~выя зало́зы — семенны́е же́лезы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́мявы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да семя (у 1 знач.), заключае ў сабе семя. Семявыя каробачкі.

2. Які мае адносіны да семя (у 3 знач.). Семявы канацік. // Які выпрацоўвае або мае ў сабе семя (у 3 знач.). Семявыя залозы. Семявая вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́мя, се́мя і се́мені, Д се́мю і се́мені, В се́мя, Т се́мем і се́менем, М (аб) се́мі і се́мені, н.

1. Зачатак расліны, які складаецца з зародка і абалонкі, зерне.

Льняное с.

2. перан. Зародак, крыніца чаго-н.

С. навукі засявай!

3. Тое, што і сперма.

|| памянш. се́мечка, -а, мн. -і, -чак, н. (да 1 знач.).

|| прым. се́мявы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Семявыя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семенно́й

1. бот., с.-х. насе́нны;

семенно́й фонд насе́нны фонд;

2. анат., физиол. се́мявы;

семенны́е же́лезы се́мявыя зало́зы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)