семина́рия семіна́рыя, -рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

семіна́рыя ж. семина́рия;

наста́ўніцкая с. — дорев. учи́тельская семина́рия;

духо́ўная с. — духо́вная семина́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

семина́рский​II (прил. к семина́рия) семіна́рскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Семіна́рыя гіст. ‘сярэдняя спецыяльная (звычайна — духоўная) навучальная ўстанова’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Ст.-бел. семинариумъ, семинария, сыминарыумъ запазычана з польск. seminarium ‘тс’ < лац. seminarium (Булыка, Лекс. запазыч., 167), першапачаткова ‘месца пасадкі, школка’, ад semen ‘семя’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)