се́мечкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
се́мечкавы |
се́мечкавая |
се́мечкавае |
се́мечкавыя |
| Р. |
се́мечкавага |
се́мечкавай
се́мечкавае |
се́мечкавага |
се́мечкавых |
| Д. |
се́мечкаваму |
се́мечкавай |
се́мечкаваму |
се́мечкавым |
| В. |
се́мечкавы (неадуш.)
се́мечкавага (адуш.) |
се́мечкавую |
се́мечкавае |
се́мечкавыя (неадуш.)
се́мечкавых (адуш.) |
| Т. |
се́мечкавым |
се́мечкавай
се́мечкаваю |
се́мечкавым |
се́мечкавымі |
| М. |
се́мечкавым |
се́мечкавай |
се́мечкавым |
се́мечкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
се́мечкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае семечкі (у 2 знач.). Семечкавыя плады. // у знач. наз. се́мечкавыя, ‑ых. Пладовыя дрэвы, плод якіх мае семечкі (у 2 знач.). Ураджай семечкавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́мечка, -а, мн. -і, -чак, н.
1. гл. семя.
2. Адно семя ў плодзе якой-н. расліны; зярнятка.
С. гарбуза.
С. грушы.
|| прым. се́мечкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
се́мечковый се́мечкавы; се́мкавы, се́мачкавы, слане́чнікавы; зе́рнеткавы; гарбу́зікавы; см. се́мечко.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)