семе́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Навучальнае паўгодцзе ў вышэйшых ці спецыяльных сярэдніх навучальных установах.

|| прым. семе́стравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семе́стр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. семе́стр семе́стры
Р. семе́стра семе́страў
Д. семе́стру семе́страм
В. семе́стр семе́стры
Т. семе́страм семе́страмі
М. семе́стры семе́страх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

семе́стр м. семе́стр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

семе́стр семе́стр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

семе́стр, ‑а, м.

Навучальнае паўгоддзе ў вышэйшых ці спецыяльных сярэдніх навучальных установах. [Докін:] — Зайдзіце [Жаркевіч] пасля да мяне, мо што-небудзь прыдумаем, каб у другім семестры было лягчэй. Карпаў.

[Ад лац. semestris — шасцімесячны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)