сельва́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сельва́с |
сельва́сы |
| Р. |
сельва́са |
сельва́саў |
| Д. |
сельва́су |
сельва́сам |
| В. |
сельва́с |
сельва́сы |
| Т. |
сельва́сам |
сельва́самі |
| М. |
сельва́се |
сельва́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сельва́сы, -саў, ед. сельва́с м. сельва́сы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сельва́сы, ‑аў; адз. сельвас, ‑а, м.
Вільготныя трапічныя вечназялёныя лясы ў Паўднёвай Амерыцы.
[Ад лац. selvas — лясы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)