сели́ть несов. сялі́ць, пасяля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сялі́ць несов. сели́ть, поселя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сялі́ць ’уладкоўваць на незаселеных месцах, пасяляць’ (ТСБМ, Ласт.), сялі́цца ’пасяляцца’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Касп., Сержп. Прымхі). Укр. сели́ти, рус. сели́ть, чэш. sídliti ’жыць, пражываць, знаходзіцца’, славац. sídliť ’насяляць’, серб.-харв. сѐлити ’высяляцца, выязджаць’, славен. selíti ’сяліць’, балг. посе́лвам ’тс’, макед. сели ’перасяляць’. Прасл. *sedliti, дэнамінатыў ад сяло, гл. (Бязлай, 3, 226).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вызыва́ць несов.

1. вызыва́ть;

2. (на соревнование и т.п.) вызыва́ть;

3. выма́нивать, вызыва́ть;

1-3 см. вы́зваць 1-3;

4. (способствовать появлению чего-л.) вызыва́ть, возбужда́ть; внуша́ть; (класть начало — ещё) порожда́ть, зарожда́ть, роня́ть; поселя́ть; сели́ть; (что-л. нежелательное — ещё) навлека́ть; см. вы́зваць 4;

5. причиня́ть; вызыва́ть; см. вы́зваць 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)