селені́ды, ‑аў; адз. селенід, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічныя спалучэнні — вытворныя селену.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селені́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. селені́д селені́ды
Р. селені́ду селені́даў
Д. селені́ду селені́дам
В. селені́д селені́ды
Т. селені́дам селені́дамі
М. селені́дзе селені́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)