селе́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
селе́навы |
селе́навая |
селе́навае |
селе́навыя |
| Р. |
селе́навага |
селе́навай
селе́навае |
селе́навага |
селе́навых |
| Д. |
селе́наваму |
селе́навай |
селе́наваму |
селе́навым |
| В. |
селе́навы (неадуш.)
селе́навага (адуш.) |
селе́навую |
селе́навае |
селе́навыя (неадуш.)
селе́навых (адуш.) |
| Т. |
селе́навым |
селе́навай
селе́наваю |
селе́навым |
селе́навымі |
| М. |
селе́навым |
селе́навай |
селе́навым |
селе́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
селе́навы хим. селе́новый;
~вая кіслата́ — селе́новая кислота́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
селе́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да селену, зроблены з селену. Селенавы фотаэлемент. // Які ўтрымлівае, мае ў сваім саставе селен. Селенавая кіслага. Селенавае шкло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
селе́новый хим. селе́навы;
селе́новая кислота́ селе́навая кіслата́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)