се́кста, -ы, мн. -ы, секст і -аў, ж.

У музыцы: інтэрвал шырынёй у шэсць ступеней.

Вялікая с.

Малая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́кста

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. се́кста се́ксты
Р. се́ксты се́кстаў
Д. се́ксце се́кстам
В. се́ксту се́ксты
Т. се́кстай
се́кстаю		 се́кстамі
М. се́ксце се́кстах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

се́кста ж., муз. се́кста

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́кста муз. се́кста, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́кста, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.

Шостая ступень ад дадзенай у дыятанічнай гаме. // Інтэрвал між дадзенай ступенню і шостай ад яе ў дыятанічнай гаме. Амаль палова запісаў зборніка па дыяпазону мелодыі не перавышае сексты, але аўтар дае ўзоры і больш складаных песень. «Полымя».

[Ад лац. sexta — шостая.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)