секре́т​I

1. (тайна, причина) сакрэ́т, -ту м.;

держа́ть в секре́те трыма́ць у сакрэ́це;

секре́т успе́ха сакрэ́т по́спеху;

2. воен. сакрэ́т, -ту м.;

назна́чить солда́та в секре́т прызна́чыць салда́та ў сакрэ́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

секре́т​II физиол. сакрэ́т, -ту м.;

к числу́ секре́тов отно́сятся жёлчь, слюна́, желу́дочный сок да лі́ку сакрэ́таў нале́жаць жоўць, слі́на, стра́ўнікавы сок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таямні́ца ж. та́йна, секре́т м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проба́лтывать​III несов. (выдавать секрет) разг. выбалбо́тваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проболта́ть​III сов. (выдать секрет), разг. вы́балбатаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сакрэ́т I, -ту м., в разн. знач. секре́т;

трыма́ць у ~рэ́це — держа́ть в секре́те;

с. вынахо́дніка — секре́т изобрета́теля;

с. по́спеху — секре́т успе́ха;

замо́к з ~там — замо́к с секре́том;

назна́чыць салда́та ў с. — воен. назна́чить солда́та в секре́т;

◊ с. палішыне́ля — секре́т полишине́ля;

не рабі́ць ~ту — (з чаго) не де́лать секре́та (из чего)

сакрэ́т II, -ту м., физиол. (вещество) секре́т;

с. шчытападо́бнай зало́зы — секре́т щитови́дной железы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пытаць сов. вы́пытать, вы́спросить;

в. сакрэ́т — вы́пытать секре́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палішыне́ль м., театр. полишине́ль;

◊ сакрэ́т ~ля — секре́т полишине́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полишине́ль театр. палішыне́ль, -ля м.;

◊

секре́т полишине́ля сакрэ́т палішыне́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сакрэ́т ’тое, што падлягае захаванню употай, аб чым не гавораць усім; тайна’ (ТСБМ, Шат., Касп., Байк. і Некр.). З польск. sekret, таксама як і рус. секре́т (гл. Фасмер, 3, 593; Кюнэ, Poln., 96). Польскае слова з лац. sekretus ’тое, што аддзелена, скрыта; тайна’ (Фасмер, там жа; Брукнер, 484).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)