сегмента́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сегмента́рны |
сегмента́рная |
сегмента́рнае |
сегмента́рныя |
| Р. |
сегмента́рнага |
сегмента́рнай
сегмента́рнае |
сегмента́рнага |
сегмента́рных |
| Д. |
сегмента́рнаму |
сегмента́рнай |
сегмента́рнаму |
сегмента́рным |
| В. |
сегмента́рны (неадуш.)
сегмента́рнага (адуш.) |
сегмента́рную |
сегмента́рнае |
сегмента́рныя (неадуш.)
сегмента́рных (адуш.) |
| Т. |
сегмента́рным |
сегмента́рнай
сегмента́рнаю |
сегмента́рным |
сегмента́рнымі |
| М. |
сегмента́рным |
сегмента́рнай |
сегмента́рным |
сегмента́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сегмента́рны спец. сегмента́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сегмента́рны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з сегментаў (у 2, 3 знач.). Сегментарныя органы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сегмента́льны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і сегментарны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сегмента́льный, сегмента́рный зоол., анат. сегмента́льны, сегмента́рны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)