сві́шчавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сві́шчавы сві́шчавая сві́шчавае сві́шчавыя
Р. сві́шчавага сві́шчавай
сві́шчавае		 сві́шчавага сві́шчавых
Д. сві́шчаваму сві́шчавай сві́шчаваму сві́шчавым
В. сві́шчавы (неадуш.)
сві́шчавага (адуш.)		 сві́шчавую сві́шчавае сві́шчавыя (неадуш.)
сві́шчавых (адуш.)
Т. сві́шчавым сві́шчавай
сві́шчаваю		 сві́шчавым сві́шчавымі
М. сві́шчавым сві́шчавай сві́шчавым сві́шчавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сві́шчавы в разн. знач. свищево́й;

~вая адту́ліна — свищево́е отве́рстие;

с. ход — свищево́й ход

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сві́шчавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свішч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Загана ў чым-н. у выглядзе адтуліны, сітавіны.

С. у арэхах.

2. Скрытая пустата, ракавіна ў металічным ліцці (спец.).

3. Ненармальны канал, які ўтвараецца ў тканках арганізма з выхадам на паверхню цела; фістула.

С. на губе.

|| прым. сві́шчавы, -ая, -ое.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свищево́й мед. свішчавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фи́стульный мед. сві́шчавы, фі́стульны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)