сві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сві́цкі сві́цкая сві́цкае сві́цкія
Р. сві́цкага сві́цкай
сві́цкае		 сві́цкага сві́цкіх
Д. сві́цкаму сві́цкай сві́цкаму сві́цкім
В. сві́цкі (неадуш.)
сві́цкага (адуш.)		 сві́цкую сві́цкае сві́цкія (неадуш.)
сві́цкіх (адуш.)
Т. сві́цкім сві́цкай
сві́цкаю		 сві́цкім сві́цкімі
М. сві́цкім сві́цкай сві́цкім сві́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сві́цкі дорев. сви́тский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сві́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да світы ​1 (у 2 знач.). Свіцкі генерал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сві́та¹, -ы, ДМ сві́це, мн. -ы, світ, ж.

1. Асобы, якія суправаждаюць якую-н. важную, высокапастаўленую асобу.

С. караля.

2. перан. Асобы, якія пастаянна, увесь час ходзяць за кім-н. (разм.).

Цэлая с. ходзіць за сястрой (многа паклоннікаў, ухажораў).

|| прым. сві́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сви́тский (от сви́та​I) дорев. сві́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)