свінцо́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свінцо́ваны свінцо́ваная свінцо́ванае свінцо́ваныя
Р. свінцо́ванага свінцо́ванай
свінцо́ванае		 свінцо́ванага свінцо́ваных
Д. свінцо́ванаму свінцо́ванай свінцо́ванаму свінцо́ваным
В. свінцо́ваны
свінцо́ванага		 свінцо́ваную свінцо́ванае свінцо́ваныя
свінцо́ваных
Т. свінцо́ваным свінцо́ванай
свінцо́ванаю		 свінцо́ваным свінцо́ванымі
М. свінцо́ваным свінцо́ванай свінцо́ваным свінцо́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свінцо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свінцо́ваны свінцо́ваная свінцо́ванае свінцо́ваныя
Р. свінцо́ванага свінцо́ванай
свінцо́ванае		 свінцо́ванага свінцо́ваных
Д. свінцо́ванаму свінцо́ванай свінцо́ванаму свінцо́ваным
В. свінцо́ваны
свінцо́ванага		 свінцо́ваную свінцо́ванае свінцо́ваныя
свінцо́ваных
Т. свінцо́ваным свінцо́ванай
свінцо́ванаю		 свінцо́ваным свінцо́ванымі
М. свінцо́ваным свінцо́ванай свінцо́ваным свінцо́ваных

Кароткая форма: свінцо́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свінцо́ваны, см. свінцава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)