свінцава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свінцава́ны свінцава́ная свінцава́нае свінцава́ныя
Р. свінцава́нага свінцава́най
свінцава́нае		 свінцава́нага свінцава́ных
Д. свінцава́наму свінцава́най свінцава́наму свінцава́ным
В. свінцава́ны (неадуш.)
свінцава́нага (адуш.)		 свінцава́ную свінцава́нае свінцава́ныя (неадуш.)
свінцава́ных (адуш.)
Т. свінцава́ным свінцава́най
свінцава́наю		 свінцава́ным свінцава́нымі
М. свінцава́ным свінцава́най свінцава́ным свінцава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свінцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свінцава́ны свінцава́ная свінцава́нае свінцава́ныя
Р. свінцава́нага свінцава́най
свінцава́нае		 свінцава́нага свінцава́ных
Д. свінцава́наму свінцава́най свінцава́наму свінцава́ным
В. свінцава́ны (неадуш.)
свінцава́нага (адуш.)		 свінцава́ную свінцава́нае свінцава́ныя (неадуш.)
свінцава́ных (адуш.)
Т. свінцава́ным свінцава́най
свінцава́наю		 свінцава́ным свінцава́нымі
М. свінцава́ным свінцава́най свінцава́ным свінцава́ных

Кароткая форма: свінцава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свінцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свінцава́ны свінцава́ная свінцава́нае свінцава́ныя
Р. свінцава́нага свінцава́най
свінцава́нае		 свінцава́нага свінцава́ных
Д. свінцава́наму свінцава́най свінцава́наму свінцава́ным
В. свінцава́ны (неадуш.)
свінцава́нага (адуш.)		 свінцава́ную свінцава́нае свінцава́ныя (неадуш.)
свінцава́ных (адуш.)
Т. свінцава́ным свінцава́най
свінцава́наю		 свінцава́ным свінцава́нымі
М. свінцава́ным свінцава́най свінцава́ным свінцава́ных

Кароткая форма: свінцава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свінцава́ны спец. свинцо́ванный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свінцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад свінцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свинцо́ванный спец. свінцава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свінцо́ваны, см. свінцава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)