свіна́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
свіна́рны |
свіна́рная |
свіна́рнае |
свіна́рныя |
| Р. |
свіна́рнага |
свіна́рнай
свіна́рнае |
свіна́рнага |
свіна́рных |
| Д. |
свіна́рнаму |
свіна́рнай |
свіна́рнаму |
свіна́рным |
| В. |
свіна́рны (неадуш.)
свіна́рнага (адуш.) |
свіна́рную |
свіна́рнае |
свіна́рныя (неадуш.)
свіна́рных (адуш.) |
| Т. |
свіна́рным |
свіна́рнай
свіна́рнаю |
свіна́рным |
свіна́рнымі |
| М. |
свіна́рным |
свіна́рнай |
свіна́рным |
свіна́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
свіна́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да свінарніка.
2. Звязаны з развядзеннем свіней. Свінарная гаспадарка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свіна́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Хлеў для свіней.
|| прым. свіна́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)