свяшчэ́нніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
свяшчэ́нніцкі |
свяшчэ́нніцкая |
свяшчэ́нніцкае |
свяшчэ́нніцкія |
| Р. |
свяшчэ́нніцкага |
свяшчэ́нніцкай
свяшчэ́нніцкае |
свяшчэ́нніцкага |
свяшчэ́нніцкіх |
| Д. |
свяшчэ́нніцкаму |
свяшчэ́нніцкай |
свяшчэ́нніцкаму |
свяшчэ́нніцкім |
| В. |
свяшчэ́нніцкі (неадуш.)
свяшчэ́нніцкага (адуш.) |
свяшчэ́нніцкую |
свяшчэ́нніцкае |
свяшчэ́нніцкія (неадуш.)
свяшчэ́нніцкіх (адуш.) |
| Т. |
свяшчэ́нніцкім |
свяшчэ́нніцкай
свяшчэ́нніцкаю |
свяшчэ́нніцкім |
свяшчэ́нніцкімі |
| М. |
свяшчэ́нніцкім |
свяшчэ́нніцкай |
свяшчэ́нніцкім |
свяшчэ́нніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
свяшчэ́нніцкі свяще́ннический
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свяшчэ́нніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да свяшчэнніка, уласцівы, належыць яму. Свяшчэнніцкі сан. Свяшчэнніцкая раса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свяшчэ́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.
Тое, што і святар.
|| прым. свяшчэ́нніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свяще́ннический свяшчэ́нніцкі, папо́ўскі, свята́рскі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)