святи́ть несов., церк. асвяча́ць, свяці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асвяча́ць несов., церк., перен. освяща́ть, святи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

святи́ться церк., уст.

1. свяці́цца;

2. страд. асвяча́цца, свяці́цца; см. святи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свяці́ць I несов.

1. свети́ть;

ме́сяц свяці́ў у акно́ — луна́ свети́ла в окно́;

ён мне ~ці́ў запа́лкамі — он мне свети́л спи́чками;

2. (виднеться) свети́ться;

у во́кнах све́цяць агні́ — в о́кнах све́тятся огни́;

3. (воспринимать зрением) ви́деть;

паку́ль во́чы све́цяць — пока́ глаза́ ви́дят;

с. го́лым це́лам — ходи́ть в лохмо́тьях;

с. вача́мі — горе́ть от (со) сты́да, хло́пать глаза́ми

свяці́ць II несов., церк. святи́ть;

с. ваду́святи́ть во́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)