свяжы́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
свяжу́ |
свяжы́м |
| 2-я ас. |
свяжы́ш |
свежыце́ |
| 3-я ас. |
свяжы́ць |
свяжа́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
свяжы́ў |
свяжы́лі |
| ж. |
свяжы́ла |
| н. |
свяжы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
свяжы́ |
свяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
свежучы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасвяжы́ць, ‑свяжу, ‑свяжыш, ‑свяжыць; ‑свяжым, ‑свежыце; зак., што.
Разм. Асвяжыць, праветрыць. — Трэба ж табе хоць трошкі прасвяжыць галаву, — не слухае сябар. — А то ўсё на рабоце ды на рабоце. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)