сво́лочь собир., прост., бран. сво́лач, -чы ж., свалата́, -ты́ ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
своло́чь сов., прост. звалачы́, мног. пазвалака́ць, пазвала́кваць, сцягну́ць, мног. пасця́гваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
на́брыдзь ж., разг., презр. сброд м., сво́лочь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свалата́ ж., собир., прост., бран. сво́лочь, сволота́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сво́лач собир., в разн. знач., разг., бран. сво́лочь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стаска́ть сов., разг. (стащить) сцягну́ць, мног. пасця́гваць; (сволочь) звалачы́, мног. пазвалака́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сво́лач ‘зброд, дрэнь, нягоднік’ (Сержп. Прык.), сюды ж з экспрэсіўнай суфіксацыяй сволота́ ‘агідныя шкодныя людзі’, сволочу́га ‘нягоднік, нягодніца’ (ТС). Непасрэднае запазычанне з рус. сво́лочь, пры якім фармант ‑оч (< ‑ък) у сувязі з аканнем супаў з прадуктыўным суф. ‑ач (Вярхоў, Бел. мова, 80). Параўн. народнае навалач (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сво́лак ‘падоўжная бэлька, якую клалі на сохі ў гаспадарчым будынку’ (ЛА, 4, ТС, Сл. Брэс., Ян.; гродз., баран., Сл. ПЗБ), ‘дзве папярочныя бэлькі ў адрыне’ (Скарбы), ‘апорная бэлька пад столлю, атрама’ (гродз., ЛА, 4; Сержп. Прымхі), сво́лак, свало́к ‘бэлька’ (Мат. Гом.), свёлак ‘шост каля печы для прасушвання адзення’ (воран., Сл. ПЗБ). Укр. сво́лок ‘бэлька, якая падтрымлівае столь; маціца’, рус. сво́лок паўдн. ‘бэлька, маціца’, паўн. ‘навой у кроснах, на які набіваецца аснова’, чэш. мар. svlak ‘папярочка на збітых дошках’. Зваротны дэрыват ад *свалачы, параўн. рус. своло́чь ‘сцягнуць’ з узнаўленнем этымалагічнага ‑к‑, параўн. прасл. *velkti ‘валачы’. Гл. яшчэ волак, навалак. Таго ж паходжання беласт. svołaki ‘валакуша для перавозкі плуга на поле’ (Смул.). Збліжэннем з ствол (гл.) тлумачыцца ство́лак ‘бэлька ў страсе на сохах’ (Пятк. 1).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
звалачы́ сов., в разн. знач. стащи́ть; стяну́ть; (волоком — ещё) уволо́чь; (украсть — ещё) своло́чь, стяну́ть, стащи́ть, унести́;
з. мяшкі́ ў ку́чу — стащи́ть (стяну́ть) мешки́ в ку́чу;
ледзь ~лаклі́ вепрука́ з калёс — е́ле стащи́ли кабана́ с теле́ги;
з. з яго́ ко́ўдру — стащи́ть (стяну́ть) с него́ одея́ло;
зло́дзей звало́к паліто́ — вор стащи́л (стяну́л) пальто́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)