мул, -а, мн. -ы, -аў, м.

Свойская жывёліна: помесь асла з кабылай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

худо́ба, -ы, ж., зб. (разм.).

Свойская жывёла.

Чым жа будзем карміць худобу?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́зімак, -мка, мн. -мкі, -мкаў м. (разм.).

Свойская жывёліна мінулагодняга прыплоду (звычайна пра цялят, жарабят).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сво́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сво́йскі сво́йская сво́йскае сво́йскія
Р. сво́йскага сво́йскай
сво́йскае
сво́йскага сво́йскіх
Д. сво́йскаму сво́йскай сво́йскаму сво́йскім
В. сво́йскі (неадуш.)
сво́йскага (адуш.)
сво́йскую сво́йскае сво́йскія (неадуш.)
сво́йскіх (адуш.)
Т. сво́йскім сво́йскай
сво́йскаю
сво́йскім сво́йскімі
М. сво́йскім сво́йскай сво́йскім сво́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́йвал, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйная жвачная жывёліна атрада парнакапытных (свойская і дзікая) з грузным тулавам і кароткай шыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жы́ўнасць, -і, ж., зб. (разм.).

Усякія дробныя жывыя істоты, а таксама дробная свойская жывёла.

Хатняя ж.: куры, парасяты, козы і трусы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дома́шний

1. дама́шні; ха́тні;

дома́шний телефо́н дама́шні тэлефо́н;

дома́шняя хозя́йка ха́тняя гаспады́ня;

дома́шний аре́ст дама́шні а́рышт;

2. (приручённый, не дикий) сво́йскі;

дома́шняя пти́ца сво́йская пту́шка;

дома́шние живо́тные сво́йская жывёла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асёл, асла́, мн. аслы́, асло́ў, м.

1. Невысокая ўючная свойская жывёліна, роднасная каню, з вялікай мордай і доўгімі вушамі.

2. перан. Пра тупога, упартага чалавека (разм., лаянк.).

|| прым. аслі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэкарды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і рэкардсмен (уст.).

2. Свойская жывёліна, якая па сваіх якасцях вызначаецца рэкорднымі паказчыкамі.

Бык-р.

|| ж. рэкарды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́зімак, ‑мка, м.

Разм. Свойская жывёліна мінулагодняга прыплоду (звычайна пра цялят, жарабят). Надвячоркам прызнаў з поля цялят-пярэзімкаў Віця. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)