своево́льный

1. (о человеке) сваво́льны, сваяво́льны;

2. (о поступке) самаво́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сваяво́льны своево́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сваво́льны

1. шаловли́вый, прока́зливый, озорно́й;

2. своево́льный; стропти́вый;

с. чалаве́к — своево́льный (стропти́вый) челове́к;

с. ўчы́нак — своево́льный посту́пок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязу́льны обл. своево́льный, шаловли́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

своево́льно нареч.

1. сваво́льна, сваяво́льна;

2. самаво́льна; см. своево́льный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сваво́льнік м.

1. шалу́н, прока́зник, озорни́к, баловни́к;

2. (своевольный человек) своево́льник; стропти́вец;

3. пове́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

своево́льность ж.

1. сваво́льства, -ва ср., сваяво́льства, -ва ср.;

2. самаво́льнасць, -ці ж.; см. своево́льный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самаво́льны в разн. знач. самово́льный, своево́льный;

~ная адлу́чка — самово́льная отлу́чка;

~ныя распараджэ́нні — самово́льные (своево́льные) распоряже́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)