свине́ц свіне́ц, -нцу́ м.;

распла́вленный свине́ц распла́ўлены свіне́ц;

встре́тили врага́ свинцо́м сустрэ́лі во́рага свінцо́м;

лечь свинцо́м на се́рдце ле́гчы ка́менем на сэ́рца;

как свинцо́м на́ли́тый як во́лавам налі́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свіне́ц, -нцу́ м., прям., перен. свине́ц;

распла́ўлены с. — распла́вленный свине́ц;

сустрэ́ць во́рага ~цо́м — встре́тить врага́ свинцо́м;

галава́у́кі́, но́гі) як ~цо́м налі́та (налі́ты) — голова́у́ки, но́ги) как (сло́вно, бу́дто) свинцо́м налита́ (нали́ты)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Свіне́ц ‘цяжкі мяккі легкаплаўкі метал сінявата-шэрага колеру’ (ТСБМ): свінец волаво чыстае (Сержп. Прымхі). Рус. свине́ц, укр. свине́ць, ст.-рус., рус.-ц.-слав. свиньць, славен. svínəc, балг. свине́ц ‘волава’ (з рус.БЕР, 6, 550). Прасл. *svinьcь. Роднаснае літ. švìrnas ‘свінец’, лат. svins ‘волава’. Сувязь з грэч. χυαυος ‘сіняе рэчыва’, іран. *spana‑ ‘жалеза’ лічыцца сумніўнай, гл. Фасмер, 3, 577; Мюленбах-Эндзелін, 3, 1160; Сной₁, 624; Новое в рус. этим., 203–205. Насуперак гэтаму Данка і Вітчак (ABSl, 21, 83–91) лічаць яе верагоднай, выводзячы зыходнае *svinъ ‘волава’ з і.-е. *k̑wn̥:s ‘нейкі карысны камень’, ‘нейкі метал’, якому адпавядае грэч. мікен. ku‑wa‑no ‘шкло блакітнага колеру’, фрак. σπινος ‘каштоўны камень’, хец. kuwanna ‘медзь’, іран. s(p)ana ‘жалеза’, ст.-перс. *âsana‑ ‘тс’. У Беларусі назва распаўсюдзілася пад рускім уплывам, народная назва — волаво (гл. волава), параўн. свінец як волово (ТС). Рус. о́лово ў народнай мове адпавядае цын (Нас.), цына (Ласт.). Параўн. аднак ст.-бел. свинья ‘адзінка вымярэння колькасці свінцу і волава’ (Ст.-бел. лексікон), што, відаць, сведчыць пра народнаэтымалагічнае асваенне старой назвы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

се́рдце прям., перен. сэ́рца, -ца ср.;

приня́ть к се́рдцу прыня́ць (узя́ць) да сэ́рца;

не лежи́т к нему́ се́рдце сэ́рца не го́рнецца да яго́;

положа́ ру́ку на се́рдце шчы́ра ка́жучы;

э́то ему́ не по се́рдцу гэ́та яму́ не даспадо́бы;

ка́менное се́рдце каме́ннае сэ́рца;

от всего́ се́рдца ад усяго́ сэ́рца;

берёт за́ се́рдце бярэ́ за сэ́рца;

приня́ть (что-л.) бли́зко к се́рдцу прыня́ць (узя́ць) (што-небудзь) блі́зка да сэ́рца;

отлегло́ от се́рдца адлягло́ ад сэ́рца;

в сердца́х зло́сна, са зло́сці;

скрепя́ се́рдце неахво́тна;

с се́рдцем са зло́сцю;

сорва́ть се́рдце спагна́ць злосць;

ка́мень с се́рдца свали́лся ка́мень з сэ́рца звалі́ўся;

в глубине́ се́рдца у глыбіні́ сэ́рца;

от полноты́ се́рдца шчы́ра;

с замира́нием се́рдца з заміра́ннем сэ́рца;

с откры́тым (чи́стым) се́рдцем з адкры́тым (чы́стым) сэ́рцам;

с лёгким се́рдцем з лёгкім сэ́рцам;

всем се́рдцем усі́м сэ́рцам;

да́ма се́рдца да́ма сэ́рца;

большо́е се́рдце (у кого) до́брае (вялі́кае) сэ́рца (у каго);

се́рдце моё сэ́рца маё;

се́рдце разрыва́ется сэ́рца разрыва́ецца;

се́рдце боли́т сэ́рца балі́ць;

се́рдце взыгра́ло сэ́рца ра́дуецца;

се́рдце гори́т сэ́рца гары́ць;

се́рдце кро́вью облива́ется сэ́рца крывёй абліва́ецца;

се́рдце не на ме́сте сэ́рца не на ме́сцы;

се́рдце отошло́ сэ́рца адышло́;

се́рдце оборвало́сь (у кого) сэ́рца абарва́лася (у каго);

се́рдце переверну́лось (у кого, в ком) сэ́рца перавярну́лася (у каго, у кім);

вы́нуть се́рдце вы́няць сэ́рца;

держа́ть (име́ть) се́рдце (на кого) мець злосць (на каго);

покори́ть се́рдце (чьё) пакары́ць сэ́рца (чыё);

предложи́ть ру́ку и се́рдце (кому) прапанава́ць руку́ і сэ́рца (каму);

пронзи́ть се́рдце мо́цна ўра́зіць;

разби́ть се́рдце (чьё) разбі́ць сэ́рца (чыё);

сорва́ть се́рдце (на ком, на чём) сарва́ць злосць (на кім, на чым);

как (бу́дто) ма́слом по се́рдцу як ма́слам па сэ́рцы;

как ножо́м по се́рдцу як нажо́м па сэ́рцы;

свине́ц на се́рдце (у кого) ка́мень на сэ́рцы (у сэ́рцы) (у каго);

на се́рдце ко́шки скребу́т на сэ́рцы ко́шкі скрабу́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)