Све́тніца ‘мноства, безліч’: на базары яблыкаў светніца (слонім., Нар. словатв.). Да свет (гл.) у адпаведным значэнні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саве́тніца ’белая тонкая посцілка, прасцірадла’ (Бяльк.). З *светніца < свет (гл.) з дыял. прыст. са‑ замест с‑; магчыма, пад уплывам святліца (гл.), г. зн. посцілка, якая сцялілася ў святліцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)