светлата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. светлата́
Р. светлаты́
Д. светлаце́
В. светлату́
Т. светлато́й
светлато́ю
М. светлаце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

светлата́ ж., разг. (к све́тлы) светлота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

светлата́, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

Тое, што і светласць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светлота́ ж., разг.

1. (к све́тлый) светлата́, -ты́ ж., све́тласць, -ці ж.;

2. (свет) святло́, -ла́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)