свезти́ сов.

1. в разн. знач. зве́зці, мног. пазво́зіць;

свезти́ хлеб на ссыпно́й пункт зве́зці збо́жжа на ссыпны́ пункт;

свезти́ с горы́ зве́зці з гары́;

свезти́ ка́мни в одну́ ку́чу зве́зці (пазво́зіць) каме́нне ў адну́ ку́чу;

2. (отвезти) заве́зці, адве́зці;

свезти́ больно́го в больни́цу заве́зці (адве́зці) хво́рага ў бальні́цу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назво́зіць сов. (во множестве) свезти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зве́зці сов.

1. в разн. знач. свезти́;

з. з гары́ — свезти́ с горы́;

з. каме́нне ў адну́ ку́чу — свезти́ ка́мни в одну́ ку́чу;

з. збо́жжа з по́ля — свезти́ хлеб с по́ля;

2. (захватить с собой) увезти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павазі́ць сов.

1. повози́ть, поката́ть;

2. свезти́, перевезти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свезённый

1. зве́зены, мног. пазво́жваны;

2. заве́зены, адве́зены; см. свезти́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свози́ть​II несов.;

1. в разн. знач. зво́зіць;

2. (отвозить) заво́зіць, адво́зіць; см. свезти́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазво́зіць сов. (о многом, о многих)

1. в разн. знач. свезти́;

2. (захватить с собой, похитить) увезти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увезти́ сов.

1. паве́зці; (вывезти) вы́везці, мног. павыво́зіць; (отвезти) адве́зці, мног. паадво́зіць; (завезти) заве́зці, мног. пазаво́зіць;

2. (похитить) укра́сці; (свезти) зве́зці, мног. пазво́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)