свежава́ць, свяжу́ю, свяжу́еш, свяжу́е; свяжу́й; свежава́ны; незак., каго-што (разм.).

Знімаць скуру з забітай жывёліны і разбіраць тушу.

|| зак. асвежава́ць, асвяжу́ю, асвяжу́еш, асвяжу́е; асвяжу́й; асвежава́ны.

|| наз. свежава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свежава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. свяжу́ю свяжу́ем
2-я ас. свяжу́еш свяжу́еце
3-я ас. свяжу́е свяжу́юць
Прошлы час
м. свежава́ў свежава́лі
ж. свежава́ла
н. свежава́ла
Загадны лад
2-я ас. свяжу́й свяжу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час свяжу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свежава́ць несов., разг. свежева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свежава́ць, свяжую, свяжуеш, свяжуе; незак., каго.

Разм. Знімаць скуру з забітай жывёлы і разбіраць тушу. Учора дакараў [Міканор] суседа Васіля, які свежаваў авечку, а сёння, як ні стараўся аберагчыся, пошасць улезла ў хату к самому. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвежава́ць гл. свежаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)