сваяво́льны, -ая, -ае.

Тое, што і свавольны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сваяво́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сваяво́льны сваяво́льная сваяво́льнае сваяво́льныя
Р. сваяво́льнага сваяво́льнай
сваяво́льнае		 сваяво́льнага сваяво́льных
Д. сваяво́льнаму сваяво́льнай сваяво́льнаму сваяво́льным
В. сваяво́льны (неадуш.)
сваяво́льнага (адуш.)		 сваяво́льную сваяво́льнае сваяво́льныя (неадуш.)
сваяво́льных (адуш.)
Т. сваяво́льным сваяво́льнай
сваяво́льнаю		 сваяво́льным сваяво́льнымі
М. сваяво́льным сваяво́льнай сваяво́льным сваяво́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сваяво́льны своево́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сваяво́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і свавольны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

своево́льный

1. (о человеке) сваво́льны, сваяво́льны;

2. (о поступке) самаво́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)