свалачны́, -а́я, -о́е (разм., лаянк.).

Подлы, агідны.

С. характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свалачны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свалачны́ свалачна́я свалачно́е свалачны́я
Р. свалачно́га свалачно́й
свалачно́е		 свалачно́га свалачны́х
Д. свалачно́му свалачно́й свалачно́му свалачны́м
В. свалачны́ (неадуш.)
свалачно́га (адуш.)		 свалачну́ю свалачно́е свалачны́я (неадуш.)
свалачны́х (адуш.)
Т. свалачны́м свалачно́й
свалачно́ю		 свалачны́м свалачны́мі
М. свалачны́м свалачно́й свалачны́м свалачны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свалачны́ прост., бран. сволочно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свалачны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. груб. Подлы, агідны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сволочно́й груб. свалачны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)