сва́ечны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сва́ечны |
сва́ечная |
сва́ечнае |
сва́ечныя |
| Р. |
сва́ечнага |
сва́ечнай сва́ечнае |
сва́ечнага |
сва́ечных |
| Д. |
сва́ечнаму |
сва́ечнай |
сва́ечнаму |
сва́ечным |
| В. |
сва́ечны (неадуш.) сва́ечнага (адуш.) |
сва́ечную |
сва́ечнае |
сва́ечныя (неадуш.) сва́ечных (адуш.) |
| Т. |
сва́ечным |
сва́ечнай сва́ечнаю |
сва́ечным |
сва́ечнымі |
| М. |
сва́ечным |
сва́ечнай |
сва́ечным |
сва́ечных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сва́ечны сва́ечный; см. сва́йка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сва́ечны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да свайкі. Сваечнае кольца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)