сашчэ́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сашчэ́плены сашчэ́пленая сашчэ́пленае сашчэ́пленыя
Р. сашчэ́пленага сашчэ́пленай
сашчэ́пленае		 сашчэ́пленага сашчэ́пленых
Д. сашчэ́пленаму сашчэ́пленай сашчэ́пленаму сашчэ́пленым
В. сашчэ́плены (неадуш.)
сашчэ́пленага (адуш.)		 сашчэ́пленую сашчэ́пленае сашчэ́пленыя (неадуш.)
сашчэ́пленых (адуш.)
Т. сашчэ́пленым сашчэ́пленай
сашчэ́пленаю		 сашчэ́пленым сашчэ́пленымі
М. сашчэ́пленым сашчэ́пленай сашчэ́пленым сашчэ́пленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сашчэ́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сашчэ́плены сашчэ́пленая сашчэ́пленае сашчэ́пленыя
Р. сашчэ́пленага сашчэ́пленай
сашчэ́пленае		 сашчэ́пленага сашчэ́пленых
Д. сашчэ́пленаму сашчэ́пленай сашчэ́пленаму сашчэ́пленым
В. сашчэ́плены (неадуш.)
сашчэ́пленага (адуш.)		 сашчэ́пленую сашчэ́пленае сашчэ́пленыя (неадуш.)
сашчэ́пленых (адуш.)
Т. сашчэ́пленым сашчэ́пленай
сашчэ́пленаю		 сашчэ́пленым сашчэ́пленымі
М. сашчэ́пленым сашчэ́пленай сашчэ́пленым сашчэ́пленых

Кароткая форма: сашчэ́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сашчэ́плены

1. скреплённый; схва́ченный;

2. сжа́тый; сце́пленный;

3. сти́снутый, сжа́тый;

1-3 см. сашчапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашчэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сашчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кру́чча, ‑а, н., зб.

Крукі. Абвісае кручча, якім сашчэплены паміж сабою вагоны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скреплённый змацава́ны, мног. пазмацо́ўваны; знітава́ны; сашчэ́плены, мног. пасашчэ́пліваны, пасашчапля́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схлёстнутый

1. сасцябну́ты, схво́снуты;

2. сашчэ́плены; спле́цены; см. схлестну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сце́пленный

1. счэ́плены, мног. пасчапля́ны, пасчэ́пліваны;

2. сашчэ́плены, мног. пасашчапля́ны, пасашчэ́пліваны;

3. сці́снуты, сця́ты; см. сцепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашчэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

1. Прылада для змацавання, сашчэплівання папер. — Вось яны, пісьмы! — [Малашанка] узяў стос аркушаў з вучнёўскіх сшыткаў і канвертаў, змацаваных сашчэпкай. Шамякін. [Шугай] выцягнуў з папкі некалькі аркушаў, змацаваных вялізнай сашчэпкай. Асіпенка.

2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога счапляюць што‑н. Моцна націскаюць адзін на адзін вагоны, абвісае кручча, [якім] сашчэплены паміж сабою вагоны.. Міколка, павісшы над крукамі, раскручвае сашчэпку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́раўняцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і выраўнавацца. Маршчына не сыходзіла з ілба. Яна толькі выраўнялася і стала глыбейшая. Чорны.

2. Разагнуцца, выпрастацца. Ганна добра відна была.. Рукі былі сашчэплены так, што здалося — не разарве ніхто. Навек. І сама сядзела так, бы не выраўняецца век. Мележ.

3. Размясціцца па прамой лініі; параўняцца. Рабочыя выраўняліся, самкнуўшыся ў стройную калону. Пестрак. // перан. Даганяючы, зраўняцца з іншымі. Колькі летась давялося пахадзіць, паабіваць парогі, каб прыслалі спецыяліста, а цяпер, калі праўленне вылезла з прарыву, выраўнялася, забіраюць работніка з самага цяжкага ўчастка. Сапрыка.

4. Вярнуцца з нахіленага ў гарызантальнае ці вертыкальнае становішча. Самалёт выраўняўся і ўзяў курс на поўнач. Шахавец. [Насця] паклала руку на другі рычаг — машына выраўнялася і, плаўна пагойдваючыся, пайшла па асветленым фарамі прагале. Хадкевіч.

5. перан. Развіваючыся, павялічваючыся, зрабіць непрыкметнай розніцу паміж чым‑н. Рунь паступова выраўнялася. Хлапец выраўняўся і пастрайнеў. // Пазбавіўшыся ад недахопаў, стаць роўным, паслядоўным; ураўнаважыцца. Настрой паступова выраўняўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)