сашчэ́мліваць гл. сашчаміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашчэ́мліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сашчэ́мліваю сашчэ́мліваем
2-я ас. сашчэ́мліваеш сашчэ́мліваеце
3-я ас. сашчэ́млівае сашчэ́мліваюць
Прошлы час
м. сашчэ́мліваў сашчэ́млівалі
ж. сашчэ́млівала
н. сашчэ́млівала
Загадны лад
2-я ас. сашчэ́млівай сашчэ́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сашчэ́мліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сашчэ́мліваць несов., см. сашчамля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашчэ́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сашчаміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчамі́ць, -шчамлю́, -шчэ́міш, -шчэ́міць; -шчэ́млены; зак., што (разм.).

1. Шчыльна злучыць, самкнуць (зубы, пальцы і пад.).

С. зубы.

2. перан. Выклікаць адчуванне душэўнага болю, смутку і пад.

Жаль сашчаміў сэрца.

|| незак. сашчамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і сашчэ́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашчэ́млівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да сашчаміцца.

2. Зал. да сашчэмліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)