сашчыпа́ць, -шчыплю́, -шчы́плеш, -шчы́пле; -шчыпі́; -шчыпа́ны; зак., што.

Шчыпаючы сарваць, вырваць што-н.

С. шчаўе.

С. лусту хлеба.

|| незак. сашчы́пваць, -аю, -аеш, -ае; аднакр. сашчыпну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты.

|| наз. сашчы́пванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашчыпа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сашчыплю́
сашчыпа́ю
сашчы́плем
сашчыпа́ем
2-я ас. сашчы́плеш
сашчыпа́еш
сашчы́плеце
сашчыпа́еце
3-я ас. сашчы́пле
сашчыпа́е
сашчы́плюць
сашчыпа́юць
Прошлы час
м. сашчыпа́ў сашчыпа́лі
ж. сашчыпа́ла
н. сашчыпа́ла
Загадны лад
2-я ас. сашчыплі́
сашчыпа́й
сашчыплі́це
сашчыпа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сашчыпа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сашчыпа́ць сов.

1. сощипа́ть;

аве́чкі ~па́лі ўсю траву́о́вцы сощипа́ли всю траву́;

с. скары́нку з буха́нкі хле́ба — сощипа́ть ко́рку с буха́нки хле́ба;

2. исщипа́ть;

с. усе́ ру́кі — исщипа́ть все ру́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашчыпа́ць, ‑шчыплю, ‑шчыплеш, ‑шчыпле; зак.

1. што. Шчыпкамі сарваць, абарваць што‑н. Сашчыпаць клубні з карча. // Шчыплючы пакрыху, звесці на нішто. Сашчыпаць кавалак хлеба.

2. каго-што. Ушчыпнуць шмат разоў; пакрыць шчыпкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исщипа́ть сов., разг. сашчыпа́ць, пашчыпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашчы́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сашчыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчы́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сашчыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчы́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сашчыпваць — сашчыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчыпну́ць сов., однокр., см. сощипну́ть; см. сашчыпа́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашчы́паны

1. сощи́панный;

2. исщи́панный;

1, 2 см. сашчыпа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)