сашпілі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сашпілю́ сашпі́лім
2-я ас. сашпі́ліш сашпі́ліце
3-я ас. сашпі́ліць сашпі́ляць
Прошлы час
м. сашпілі́ў сашпілі́лі
ж. сашпілі́ла
н. сашпілі́ла
Загадны лад
2-я ас. сашпілі́ сашпілі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сашпілі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сашпілі́ць сов. (соединить булавкой) сколо́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

Злучыць разам, прышпільваючы (шпількай і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашпі́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сашпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашпіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да сашпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашпі́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сашпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашпі́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сашпільваць — сашпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашпіля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сашпіляць — сашпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сколо́ть сов., в разн. знач. скало́ць, мног. паско́лваць; (соединить вместе, приколоть — ещё) сашпілі́ць, мног. пасашпі́льваць, пасашпіля́ць;

сколо́ть кусо́к льда скало́ць кава́лак лёду;

сколо́ть во́рот була́вкой скало́ць (сашпілі́ць) каўне́р шпі́лькай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)