сашпілі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шпі́ліцца; зак.

Злучыцца разам (шпількай і пад.).

|| незак. сашпі́львацца, -аецца.

|| наз. сашпі́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашпілі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сашпі́ліцца сашпі́ляцца
Прошлы час
м. сашпілі́ўся сашпілі́ліся
ж. сашпілі́лася
н. сашпілі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сашпілі́цца сов. сколо́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашпілі́цца, ‑шпіліцца; зак.

Злучыцца (шпількай і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сколо́ться скало́цца; сашпілі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашпі́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да сашпіліцца.

2. Зал. да сашпільваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашпіля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да сашпіліцца.

2. Зал. да сашпіляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)