Сафо́кл

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сафо́кл
Р. Сафо́кла
Д. Сафо́клу
В. Сафо́кла
Т. Сафо́клам
М. Сафо́кле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тра́гік, ‑а, м.

1. Акцёр, які выконвае трагічныя ролі. Вялікі трагік П. С. Мачалаў іграў Чацкага. «Беларусь».

2. Аўтар трагедыі. Грэчаскія трагікі — Эсхіл, Сафокл, Эўрыпід.

[Ад грэч. tragikos — трагічны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)