сатане́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Станавіцца раз’юшана-злым, злейшым.

|| зак. асатане́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сатане́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сатане́ю сатане́ем
2-я ас. сатане́еш сатане́еце
3-я ас. сатане́е сатане́юць
Прошлы час
м. сатане́ў сатане́лі
ж. сатане́ла
н. сатане́ла
Загадны лад
2-я ас. сатане́й сатане́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сатане́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сатане́ць несов., разг. сатане́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сатане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца злым, злаваць. Сатанець ад злосці. // Прыходзіць у стан моцнага ўзбуджэння. Лёшка сатанеў ад задавальнення. «Вожык». // перан. Лютаваць (пра вецер, буру і пад.). Ісці далей не было сіл. Дый вецер.. сатанеў. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асатане́ць гл. сатанець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)