саструга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ру́ганы; зак., што.

1. Стругаючы, зняць, счысціць.

С. кару.

2. перан. Счысціць, абрэзаць больш чым трэба.

С. усю моркву.

|| незак. састру́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. састру́гванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саструга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. саструга́ю саструга́ем
2-я ас. саструга́еш саструга́еце
3-я ас. саструга́е саструга́юць
Прошлы час
м. саструга́ў саструга́лі
ж. саструга́ла
н. саструга́ла
Загадны лад
2-я ас. саструга́й саструга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час саструга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саструга́ць сов.

1. сострога́ть; соскобли́ть;

с. кару́ — сострога́ть (соскобли́ть) кору́;

2. сре́зать, очи́стить;

с. лупі́ну — сре́зать кожуру́, очи́стить от кожуры́;

3. изре́зать;

с. усю́ па́лку — изре́зать всю па́лку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Стругаючы, зняць, счысціць, зрэзаць верхні слой чаго‑н. Састругаць кару.

2. Счышчаючы, абрэзаць больш чым патрэбна. Састругаць увесь бурак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасастру́гваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Састругаць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исстрога́ть сов., разг. саструга́ць; згаблява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

састру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да састругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састру́ганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад састругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасастру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Састругаць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састру́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. састругваць — састругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)