састаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
састаўля́ю |
састаўля́ем |
| 2-я ас. |
састаўля́еш |
састаўля́еце |
| 3-я ас. |
састаўля́е |
састаўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
састаўля́ў |
састаўля́лі |
| ж. |
састаўля́ла |
| н. |
састаўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
састаўля́й |
састаўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
састаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
састаўля́ць несов., в разн. знач. составля́ть; см. саста́віць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
састаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да саставіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саста́віць, -ста́ўлю, -ста́віш, -ста́віць; -ста́ўлены; зак., што.
1. Паставіць побач або ў адно месца.
С. снапы ў мэндлікі.
С. сталы ў адзін рад.
2. Атрымаць што-н. цэлае, злучыўшы асобныя часткі.
С. цягнік.
С. лякарства (перамяшаўшы кампаненты).
3. Зняць што-н. зверху.
С. вазоны з акна на падлогу.
|| незак. састаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. састаўле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
састаўле́нне ср. составле́ние; см. састаўля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагназава́ць, -у́ю, -у́еш, -у́е; -у́й; зак. і незак., што (кніжн.).
Саставіць (састаўляць) прагноз.
П. развіццё навукі.
|| наз. прагназава́нне, -я, н.
Навуковае п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
састаўля́цца, ‑яецца; незак.
Зал. да састаўляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
састаўле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. састаўляць — саставіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыхтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.
Спец. Састаўляць шыхту. Шыхтаваць руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагназі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Саставіць (састаўляць) прагноз. Прагназіраваць развіццё навукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)