саста́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
саста́ўлю |
саста́вім |
| 2-я ас. |
саста́віш |
саста́віце |
| 3-я ас. |
саста́віць |
саста́вяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
саста́віў |
саста́вілі |
| ж. |
саста́віла |
| н. |
саста́віла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
саста́ў |
саста́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
саста́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саста́віць, -ста́ўлю, -ста́віш, -ста́віць; -ста́ўлены; зак., што.
1. Паставіць побач або ў адно месца.
С. снапы ў мэндлікі.
С. сталы ў адзін рад.
2. Атрымаць што-н. цэлае, злучыўшы асобныя часткі.
С. цягнік.
С. лякарства (перамяшаўшы кампаненты).
3. Зняць што-н. зверху.
С. вазоны з акна на падлогу.
|| незак. састаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. састаўле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саста́віць сов., в разн. знач. соста́вить;
с. сталы́ — соста́вить столы́;
с. ляка́рства — соста́вить лека́рство;
с. са стала́ на падло́гу — соста́вить со стола́ на пол;
с. ураўне́нне — соста́вить уравне́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць; зак., што.
1. Паставіць поруч або ў адно месца. Саставіць вінтоўкі ў піраміду. □ Сажнуць сярпамі з жонкай жытні клін, Збяруць снапы, саставяць іх у бабкі. Корбан. Міхась туды [у куток пуні] саставіў старыя калоды. Б. Стральцоў. // Прыставіць, падставіць адно да другога. Умомант саставілі [хлопцы] адзін к аднаму сталы, як на вяселлі, і паселі наўкруга. Мурашка.
2. Атрымаць што‑н. цэлае, злучыўшы, змацаваўшы асобныя часткі. Саставіць поезд. □ [Гаварушка:] — Таксама навука — як разбіты гаршчок саставіць. Лобан. // Атрымаць (сумесь, раствор і пад.), перамяшаўшы якія‑н. рэчывы. Саставіць лякарства.
3. Зняць што‑н., пастаўленае наверх. Саставіць са стала на падлогу.
•••
Саставіць ураўненне — запісаць умову задачы ў выглядзе ўраўнення, якое змяшчае шукаемую велічыню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.
Саставіць усё, многае.
П. снапы ў бабкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саста́ўлены в разн. знач. соста́вленный; см. саста́віць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагназава́ць, -у́ю, -у́еш, -у́е; -у́й; зак. і незак., што (кніжн.).
Саставіць (састаўляць) прагноз.
П. развіццё навукі.
|| наз. прагназава́нне, -я, н.
Навуковае п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
састаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да саставіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саста́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад саставіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
састаўля́ць несов., в разн. знач. составля́ть; см. саста́віць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)