Сасно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сасно́ўка
Р. Сасно́ўкі
Д. Сасно́ўцы
В. Сасно́ўку
Т. Сасно́ўкай
Сасно́ўкаю
М. Сасно́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Слабада́-Сасно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Слабада́-Сасно́ўка
Р. Слабады́-Сасно́ўкі
Д. Слабадзе́-Сасно́ўцы
В. Слабаду́-Сасно́ўку
Т. Слабадо́й-Сасно́ўкай
Слабадо́ю-Сасно́ўкаю
М. Слабадзе́-Сасно́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Пу́начка ’від птушкі’ (ТСБМ), укр. пу́ночка ’сасноўка’. Запазычана з рус. пу́нка, пу́ночка ’птушка Plectrophanes nivalis’, паходзіць з карэл. punańe ’тс’ (Фасмер, 3, 406; Птицы, 1, 50).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)