саснава́ць, -сную́, -снуе́ш, -снуе́; -снуём, -снуяце́, -сную́ць; -сну́й; -снава́ны; зак., што (разм.).

1. Зрасходаваць пры снаванні.

С. пражу.

2. Сплесці (пра павуціну).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саснава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сасную́ саснуё́м
2-я ас. саснуе́ш саснуяце́
3-я ас. саснуе́ сасную́ць
Прошлы час
м. саснава́ў саснава́лі
ж. саснава́ла
н. саснава́ла
Загадны лад
2-я ас. сасну́й сасну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час саснава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саснава́ць сов., разг. израсхо́довать при снова́нии;

с. усе́ ні́ткі — израсхо́довать при снова́нии все ни́тки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саснава́ць, ‑сную, ‑снуеш, ‑снуе; ‑снуём, ‑снуяце; зак., што.

Разм.

1. Зрасходаваць снуючы (пражу, ніткі). Саснаваць усе ніткі.

2. Сплесці (пра павуціну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саснава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад саснаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саснава́ны разг. израсхо́дованный при снова́нии; см. саснава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)